Alá polo comenzo dos anos 70, en concreto no ano 1972, un grupo de rapaces presentáronse ao concurso de San Lucas de Mondoñedo baixo o nome de Folk 72. Gañaron con unha peza chamada Fuxan os Ventos. Entón cambian o nome polo da canción que os fixera gañar e comenzan unha andaina que continúa a día de hoxe, ainda que tamén é certo que fai moitísimos anos que non sacan disco e moitísimos máis que non actúan en directo, que eu seipa.
Ao principio tiñan dos consignas: A primeira, rescatar pezas que estábanse a perder porque nadie facía caso delas. Eles recuperábanas e adaptábanas. A segunda, o carácter reivindicativo das súas letras.
Cando estudiaba a E.X.B. tiven profesores moi noviños, con inquietudes políticas de marcado carácter de esquerdas, que ademáis de bós docentes trataban de aprendernos moitos valores, entre eles a crítica e o amor polo noso, pola terra. E é así como se comprende que pola megafonía que marcaba as horas para entrar e saír das clases, en lugar de un timbre, unha campá ou outra cousa semellante, nos puxeran a Fuxan os Ventos (aínda que tamén había moito de Beatles).
Sempre me gustaron, para mín sempre foron grandes, son os pais do folk do meu país. E agora que leo na Nosa Terra que van a votar un concerto, non vos podedes imaxinar a ledicia que sinto. Non poderéi ir velos, pero simplemente sabendo que están ahí xa é suficiente. Os días 18 e 19 de este mes, no Auditorio de Galicia, e dentro do ciclo Sons da Diversidade, organizado pola Consellería de Cultura, esta mítica banda galega volverá a tocar a súa música, volverá a facer que unha se sinta orgullosa de ser galega.
Ao principio tiñan dos consignas: A primeira, rescatar pezas que estábanse a perder porque nadie facía caso delas. Eles recuperábanas e adaptábanas. A segunda, o carácter reivindicativo das súas letras.
Cando estudiaba a E.X.B. tiven profesores moi noviños, con inquietudes políticas de marcado carácter de esquerdas, que ademáis de bós docentes trataban de aprendernos moitos valores, entre eles a crítica e o amor polo noso, pola terra. E é así como se comprende que pola megafonía que marcaba as horas para entrar e saír das clases, en lugar de un timbre, unha campá ou outra cousa semellante, nos puxeran a Fuxan os Ventos (aínda que tamén había moito de Beatles).
Sempre me gustaron, para mín sempre foron grandes, son os pais do folk do meu país. E agora que leo na Nosa Terra que van a votar un concerto, non vos podedes imaxinar a ledicia que sinto. Non poderéi ir velos, pero simplemente sabendo que están ahí xa é suficiente. Os días 18 e 19 de este mes, no Auditorio de Galicia, e dentro do ciclo Sons da Diversidade, organizado pola Consellería de Cultura, esta mítica banda galega volverá a tocar a súa música, volverá a facer que unha se sinta orgullosa de ser galega.
A Carolina (Un regaliño para todos os meniños que van a comenzar na escola, en especial ás princesiñas loiras)
A saia da Carolina,
A saia da Carolina,
ten un lagarto pintado;
cando a Carolina baila,
o lagarto dalle o rabo.
Bailache, Carolina?
Bailei, si señor!
Dime con quen bailaches?
Bailei co meu amor
Bailaches, Carolina?
Bailei, si señor!
A Carolina é unha tola
que todo fai o revés;
vestese pola cabeza
e espídese polos pes
O señor cura non baila
porque tén unha coroa.
baile, señor cura, baile,
que Dios todo llo perdoa.
No curro da Carolina
non entra carro pechado
namais entra Carolina
co seu cocho polo rabo.
Bailache, Carolina?
Bailei, si señor!
Dime con quen bailaches?
Bailei co meu amor
Bailaches, Carolina?
Bailei, si señor!
Co meu amor Carolina
non volvas a bailar,
porque che levanta a saia
i emoi mala de baixar.
cando a Carolina baila,
o lagarto dalle o rabo.
Bailache, Carolina?
Bailei, si señor!
Dime con quen bailaches?
Bailei co meu amor
Bailaches, Carolina?
Bailei, si señor!
A Carolina é unha tola
que todo fai o revés;
vestese pola cabeza
e espídese polos pes
O señor cura non baila
porque tén unha coroa.
baile, señor cura, baile,
que Dios todo llo perdoa.
No curro da Carolina
non entra carro pechado
namais entra Carolina
co seu cocho polo rabo.
Bailache, Carolina?
Bailei, si señor!
Dime con quen bailaches?
Bailei co meu amor
Bailaches, Carolina?
Bailei, si señor!
Co meu amor Carolina
non volvas a bailar,
porque che levanta a saia
i emoi mala de baixar.
No hay comentarios:
Publicar un comentario