20 mayo 2009

As Benaventuranzas

As Benaventuranzas son oito

  1. Benaventurados os probes, porque serán tratados como bestas de arrieiro.
  2. Benaventurados os mansos, porque todo o mundo mallará neles.
  3. Benaventurados os que choran, porque mamarán.
  4. Benaventurados os que teñen fame e sede de xustiza, porque os fartarán de presidio e de costas.
  5. Benaventurados os misericordiosos, porque os amolarán canto poidan.
  6. Benaventurados os limpos de corazón, porque tamén estarán limpos de faltriqueira.
  7. Benaventurados os pacíficos, porque todos lles farán a guerra.
  8. Benaventurados os que padecen persecución pola xusticia, porque, ademais de ir á cadea, pagarán as costas.

P.-¿Que dixemos agora?
R.-Oito verdás grandes como oito pas de centeos.
P.-¿Quen son os probes?
R.-Os coitados labregos, que non saben o que é un día de fartura.
P.-¿Quen son os mansos?
R.-Somos tamén nosoutros, porque nos amansan a fungueirazos.
P.-¿Quén son os que choran?
R.-Os que saben pidir a tempo e baixarse a todo o mundo pra lograr o que cobizan.
P.-¿Onde mamarán?
R.-Na ubre do presupuesto.
P.-¿Quen son os que teñen fame e sede de xusticia?
R.-Os que non teñen padriño.
P.-¿Quen son os misericordiosos?
R.-Catro pipiolos que non saben con quen aran.
P.-¿Quen son os limpos de corazón?
R.-Os que nunca foron nada nin tiveron xeito pra emporcar as maus.
P.-¿Quen son os pacíficos?
R.-Os bois e nosoutros.
P.-¿Quen son os que padecen persecución pola xusticia?
R.-Os que lle fan a contra ós que mandan.

Pequeno anaco de O Catecismo do Labrego, de Valentín Lamas Carvajal

(E non olvidemos que esto foi escrito alá polo 1889, aínda que non o creades)

5 comentarios:

raindrop dijo...

Una risa medio amarga me sale cada vez que releo estas Benaventuranzas (Malventuranzas, diría yo...)
"Heredé" de mi padre (más bien me apropié ;D) una colección de libritos de la colección O Moucho en que aparecía este título. Pero en lugar de citar como autor a Valentín Lamas Carvajal, se nombraba (con aire más bien jocoso) a un tal "R. P. M. FR. MARCOS D'A PORTELA, doutor en tioloxía campestre", puesto que el catecismo se fue publicando en el popular quincenario ourensano "O TÍO MARCOS D'A PORTELA".
Otros títulos de esta colección que he disfrutado son: "O tío Miseria", "A boda do Reimundo", "Barriga Verde", "Foliadas do Gaiteiro", etc etc...

besos

Pilar dijo...

¡Cuánto me alegro!

Rain, eres una cajita de sorpresas...jijiji. Acabas de desmontar la imagen que tenía de tí: una persona ajena a todo lo gallego, porque no se de dónde he sacado que no eres gallego (que no por otra cosa) y que no te interesaría nada de lo de aquí.

Desde luego que el texto es amargo, pero me llama la atención que han pasado más de cien años y, con la lógica actualización, las cosas no son tan diferentes. Véase, por ejemplo, todo lo relacionado con el tema lácteo en Galicia.

raindrop dijo...

Bueno, en una cosa tienes razón: no soy gallego (no he nacido en Galicia, aunque llevo viviendo aquí muchos años), pero en mi familia sí hay gallegos: mi padre, y mis ya fallecidos abuelos paternos (que vivían en Galicia) y mi abuela materna (que, con buena parte de sus hermanos, vivían en Aragón).
Así que imagina si me interesa lo de aquí... ¡ésta é a terriña da miña família! :D
El problema es que ya hace tiempo que me quedé solo en Coruña y estaba preparando "el salto" hacia otros sitios. Aunque aún no sé para cuándo...

besos

raindrop dijo...

Sobre la actualidad del texto de Lamas Carvajal, lo que está claro es que es alucinantemente contemporáneo.
Qué poco hemos progresado en lo verdaderamente importante, ayss

Pilar dijo...

Me cuesta creer que alguien como tú esté solo y mucho menos que se sienta solo. Aunque he de reconocer que tanta agua provoca "saltar" a cualquiera.....jijiji.

Es curioso comparar cómo es una persona, con la imagen que nos hacemos de ella, en especial a través de la Red.